Gdzie cumować na Wyspach Zielonego Przylądka?

Archipelag Cabo Verde, znany z malowniczych krajobrazów i sprzyjających warunków do żeglowania, oferuje nieliczne miejsca do cumowania. Wprawdzie jachtem można podpłynąć do każdej wyspy, na większości znajdziemy tylko kotwicowiska i małe przystanie rybackie. Niemniej w kilku miejscach można bezpiecznie pozostawić jacht na boi i spokojnie podziwiać piękno wysp. Na archipelagu jest tylko jedna marina jachtowa z prawdziwego zdarzenia.

Archipelag Wysp Zielonego Przylądka dzieli się na dwie grupy: Wyspy Zawietrzne (Ilhas de Barlavento) na północy i Wyspy Podwietrzne (Ilhas de Sotavento) położone na południu. Ze względu na dostępność miejsc do cumowania i kierunek wiatru, na naszych rejsach żeglujemy po północnej części archipelagu. Wprawa po całym archipelagu jest wprawdzie możliwa, ale wymagałaby przynajmniej trzech tygodni żeglugi dość szybkim jachtem. O dostępnych jachtach na Cabo Verde piszemy w artykule: Jachty na Wyspach Zielonego Przylądka.

Miejsca do cumowania na Wyspach Zawietrznych

Na północy znajdziemy najlepsze miejsca do cumowania jachtem na całym archipelagu Cabo Verde. Należą do nich wyspa Sal, São Nicolau i oczywiście marina w Mindelo na São Vicente. Poniżej opisujemy miejsca do cumowania adekwatnie do mapy (z zachodu na wschód) – w odwrotnej kolejności niż przebiega trasy rejsu, którą dokładnie opisaliśmy w artykule: Trasa rejsu po Wyspach Zielonego Przylądka.

Santo Antão

Santo Antão to wyspa o spektakularnych krajobrazach górskich i bujnej roślinności. Choć nie ma bezpiecznych portów dla jachtów, istnieją dwa kotwicowiska: Porto Novo i Tarrafal. Nie są one bezpieczne dla jachtów ze względu na niepewne dno, słabo trzymające kotwice i duże zafalowanie.

Porto Novo na Santo Antão to port, który ledwo pomieści promy z Mindelo. Falochron zapewnia minimalną ochronę dla małych łodzi rybackich, które cumują w pobliżu. Jedynym miejscem, gdzie można kotwiczyć, jest zachodnia strona falochronu, gdzie głębokość wynosi około 6 metrów, jednak warunki do trzymania są słabe, a ochrona przed wiatrem również nie najlepsza. Ważne jest, aby zostawić wystarczająco dużo miejsca dla statków manewrujących przy podejściu do portu.

Tarrafal na Santo Antão to miejsce z czarnym piaskiem, który kryje się na głębokości 10 metrów. Opinie o tym miejscu są dość mieszane – niektórzy żeglarze twierdzą, że dno dobrze trzyma, inni mają co do tego wątpliwości. Mówi się, że są tu jedna lub dwie boje, ale nikt nie potwierdził tej informacji. Wyprawa w to miejsce jest przeznacza dla ciekawskich i odważnych – duże atlantyckie fale mogą zniechęcić najwytrwalszych, ale okolica podobno jest niesamowicie piękna i warta zobaczenia.

Monte Trigo na Santo Antão – czarny piasek na głębokość około 10-15 metrów podobno dobrze trzyma dno. Podobno, ponieważ niewiele wiadomo o tym tajemniczym miejscu. To jedno z najbardziej odległych i odizolowanych miejsc na Wyspach Zielonego Przylądka. Zamieszkuje tu 250 mieszkańców, którzy są ponoć niezwykle przyjaźni – rzadko witają jakichkolwiek przybyszów. Można się tu dostać tylko łodzią albo na własnych nogach (około 4 godziny pieszo przez góry do Tarrafal).

Plaża w pobliżu wioski Tarrafal. W kolejnej zatoce Monte Trigo. To jedyne miejsca do kotwiczenia, które czasami odwiedzają jachty na Santo Antão.

São Vicente

Marina Mindelo to jedyna prawdziwa marina jachtowa na archipelagu. Można tu cumować na muringach lub bojach, a miejsca są przeznaczone dla jachtów do 50 metrów długości. Pływające pomosty mają łącznie aż 720 metrów! Marina w Mindelo jest ogromna i przez większą cześć roku jest tam mnóstwo miejsca. Zapełnia się tylko w sezonie przelotów przez Atlantyk lub w trakcie międzynarodowych regat.

Stacja paliw działa codziennie, a warunki w marinie są na europejskim poziomie – dostęp do wody, prądu, prysznice i pomoc przy dokowaniu. Keja jest monitorowana przez całą dobę, a wejście na pomost wymaga karty magnetycznej. Szczegółowe informacje o marinie dostępne są na stronie http://www.mindelocaboverde.com/

Mindelo to większe miasto liczące 150 tys. mieszkańców, uznawane jest za kulturalną stolicę kraju. Mrina jest dobrze strzeżona i można się tu czuć bezpiecznie, natomiast zwiedzając miasto warto pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa.

Z Mindelo można wybrać się na całodniową wycieczkę promem na Santo Antão, co stanowi jedną z większych atrakcji na Wyspach Zielonego Przylądka.

Marina w Mindelo, z muringami i bojami na długich cumach oferuje ogromną przestrzeń do cumowania. Jest to jedno z największych miejsc tego typu w regionie, które w znacznej części pozostaje puste. Zapełnia się głównie podczas przelotów przez Atlantyk oraz w czasie dużych regat, co sprawia, że jest to popularny przystanek dla żeglarzy.

Zobacz też:

• Atrakcje na Wyspach Zielonego Przylądka
• Co jest zielonego na Zielonym Przylądku
• Bezpieczeństwo na Wyspach Zielonego Przylądka

Baía de São Pedro to kotwicowisko położone na południu wyspy, zaledwie 5 km od Mindelo. Zapewnia dobrą ochronę przed wiatrem północno-zachodnim. Najlepiej kotwiczyć tuż przy wiosce São Pedro na południowo-wschodnim końcu plaży z czarnym piaskiem. Dno jest piaszczyste i bardzo twarde, co sprzyja cumowaniu. W okolicy lokalni mieszkańcy organizują snorkeling z żółwiami, co jest świetną atrakcją dla turystów. Więcej szczegółów znajdziesz w artykule o nurkowaniu na Cabo Verde.

Santa Luzia

Ponta da Cruz na Santa Luzia to niezamieszkana wyspa i rezerwat przyrody, który jest znanym miejscem lęgowym dla żółwi morskich. Znajdziesz tu piaszczyste plaże, ale są też fragmenty skaliste. Mówi się, że to bardzo przyjemne miejsce. Aby zakotwiczyć, potrzebujesz oficjalnego pozwolenia, które można uzyskać od kapitana portu w Mindelo – wystarczy napisać do niego e-mail na adres aguinaldo.lima@imp.cv, podając swoje dane: imię i nazwisko skippera, nazwę łodzi, długość, rejestrację oraz datę planowanego kotwiczenia.

Ilheu Branco to dzikie kotwicowisko przy bezludnej wyspie około 5 mil na południowy-wschód od Santa Luzia. To również rezerwat przyrody. Wyspa jest opisywana jako „majestatyczna”. Docierają tu nieliczni podróżnicy. Warto pamiętać, że nie wolno na nią wchodzić, ale są doniesienia o możliwości zakotwiczenia w okolicy.

São Nicolau

Tarrafal na São Nicolau – kotwicowisko w pobliżu ma kilka boi dostępnych dla jachtów. Porto do Tarrafal leży na południowo-zachodnim wybrzeżu wyspy i ma solidny falochron, który chroni przed wiatrem z północy, wschodu i południowego zachodu. Przy podejściu do kotwicowiska warto trzymać dystans od portu promowego, bo kursują stąd promy do Prairy, Mindelo i Palmeira.

Nieliczne boje często są zajęte. Wyspa jest popularna wśród żeglarzy i świadomych podróżników. Można tu bez obaw rzucać kotwicę na głębokości 5–10 m na czarnym piasku. Warunki do trzymania są całkiem dobre, ale nie zawsze niezawodne. Miejscowi są bardzo przyjaźni i gościnni wobec turystów, chętnie pomagają, a ceny są przystępne – to nadal rzadko odwiedzana wyspa.

Można czuć się tu bezpiecznie. Warto zobaczyć kilka ciekawych miejsc, jak miasteczko Ribeira Brava, które prezentuje autentyczny klimat Cabo Verde. Zobacz więcej w: Atrakcje na Wyspach Zielonego Przylądka.

Kotwicowisko w Tarrafal de São Nicolau. Fort. PuntVita 2020. Zobacz więcej w galerii zdjęć z rejsu po Wyspach Zielonego Przylądka.

Ponta do Papagalo (Baixo Rocha) na São Nicolau to jedno z tych miejsc, które zachwycają turkusową wodą i świetnym dnem do kotwiczenia. Położone jest na zachodnim brzegu półwyspu, kilka kilometrów na południe od Tarrafal. Głębokości 10 metrów, można liczyć na doskonałą przyczepność piasku. Ukształtowanie terenu sprawia, że wiatr katabatyczny nie daje się tu we znaki tak bardzo jak w innych miejscach. Jednak żeglarze donoszą o pewnym zjawisku – prąd w tym rejonie potrafi sprawić, że jacht kręci się w kółko wokół kotwicy. Przytulna plaża i niesamowite formacje skalne w pobliżu.

Gombeza na São Nicolau to malutka zatoka obok wioski Carriçal, która podobno jest świetnym miejscem do kotwiczenia. Piaszczyste dno jest stabilne, a zatoka dobrze chroni przed wiatrem z północnego wschodu. Znajduje się blisko klifów, ale jest bezpieczna dla łodzi. W samej wiosce raczej nie ma nic ciekawego do zobaczenia.

Sal

Palmeira, od lat ’60, jest głównym portem morskim na wyspie i centrum rybołówstwa. Mimo że to największy port na wyspie, panuje tu bardzo spokojna atmosfera, bez typowego portowego zgiełku. W marinie Palmeira jachty cumują do boi, a kontakt z lądem odbywa się głównie za pomocą pontonów lub rybaków na łodziach.

Na lądzie nie ma specjalnej infrastruktury dla żeglarzy. Znajdziesz tu firmę Alboran Charter, która oferuje kilka jachtów do czarteru. Głębokość w porcie wynosi około 5 metrów, a przy wchodzeniu i wychodzeniu nie trzeba nikomu zgłaszać swoich zamiarów. Warto jednak uważać na kontenerowce cumujące przy pobliskim nabrzeżu przeładunkowym, które czasami pływają tu także nocą. Oświetlenie w porcie jest słabe, więc lepiej unikać manewrów w nocy.

Santa Maria – tutejsza plaża, na południowym krańcu wyspy Sal, uznawana jest za jeden z 7 cudów Cabo Verde. Zatoka oferuje schronienie przed północnym wiatrem, ale już wiatr z północnego-wschodu może powodować rozkołysanie. Przy wietrze z południa i zachodu (rzadkość na Cabo Verde) lepiej tu nie kotwiczyć.

Najlepsze miejsce na kotwiczenie znajduje się w południowo-zachodniej części zatoki, gdzie dno jest dobre na głębokości około 5 metrów. Niektóre jachty wolą używać podwójnych kotwic. W pobliżu molo cumują rybackie łodzie, ale znajdą się też boje dla jachtów, choć w gęstwinie małych łódek nie jest łatwo znaleźć wolną.

Dostęp do lądu możliwy jest pontonem lub lokalnymi „taxi boat”. Żaden z tych sposobów nie jest idealny – lądowanie pontonem na plaży z białym piaskiem może się różnie skończyć z powodu dużych fal. Podejście do kamiennych schodów przy molo bywa trudne, a wchodzenie po śliskich schodach podczas przypływu to prawdziwe wyzwanie.

Lepiej skorzystać z „taxi boat”, chociaż cena (około 30 euro za całą załogę) jest dość wysoka. Jeśli jednak zdecydujemy się na desant pontonem, to gdziekolwiek wylądujemy, natychmiast zjawi się miejscowy chłopak, który zaoferuje „pilnowanie” go za drobną opłatą. Chociaż ponton może być bezpieczny, lepiej niczego w nim nie zostawiać, żeby nie kusić miejscowych młodzieńców.

Santa Maria przyciąga tłumy miłośników windsurfingu, kitesurfingu, nurków i zwykłych turystów. W miasteczku znajdziemy wypożyczalnie sprzętu do sportów wodnych oraz dobrą bazę nurkową. Są też liczne restauracje i sklepy z pamiątkami. Santa Maria to pierwsze miejsce w archipelagu, gdzie zaczęła rozwijać się turystyka.

Plaża jest niesamowita, ale wylądowanie pontonem na niej lub na pobliskim molo to nie lada wyzwanie.

Zobacz też:

• Nurkowanie na Cabo Verde

Boa Vista

Porto de Sal Rei – miasteczko Sal Rei to bez wątpienia jedno z najpiękniejszych miejsc na Cabo Verde, idealne do odwiedzenia jachtem. Zatoka, w której się znajduje, jest niemal całkowicie osłonięta, co czyni ją bardzo bezpiecznym miejscem do kotwiczenia. Od północy chroni ją półwysep z solidnym falochronem portu promowego, od wschodu brzeg wyspy, a od zachodu malownicza, skalista wysepka Ilhéu de Sal Rei. Jedynie od południa nie ma osłony, ale wiatr z tego kierunku wieje tutaj niezwykle rzadko.

Porto de Sal Rei to rybacka przystań znajdująca się blisko portu promowego. Należy jednak zauważyć, że określenie tego miejsca jako „port” może być lekko przesadzone – jest tu kilka boi, z których większość zajmują rybacy. Mimo to, przy odrobinie szczęścia można znaleźć wolną boję. Rybacy wracający z połowu często chętnie pomogą w dostaniu się na ląd. Po zejściu na brzeg można spacerować po plaży usłanej muszlami i zobaczyć miasteczko z nieproporcjonalnie szerokimi ulicami wyłożonymi kostką brukową.

Kotwicowisko Willa Sal Rei zapewnia więcej przestrzeni dla jachtów. Położone zaledwie niecałą milę na południe od niewielkiego Porto de Sal Rei, to jedno z najbezpieczniejszych miejsc do kotwiczenia na Cabo Verde. Dno jest solidne, a zafalowanie niewielkie, co sprawia, że jachty stoją tu spokojnie. Jednak lądowanie pontonem może być czasem wyzwaniem, zwłaszcza gdy przy brzegu pojawia się spora fala.

Pozostałości hiszpańskiego wraku Cabo Santa Maria. Statek osiadł na mieliźnie 1968 roku na plaży Praia de Atalanta, 6 km na północny od Sal Rei.

Mariny na Wyspach Podwietrznych

Wyspy Podwietrzne (Ilhas de Sotavento) są mniej popularne wśród żeglarzy ze względu na ograniczone możliwości cumowania i trudniejsze warunki. Na każdej z wysp Podwietrznych: Maio, Santiago, Fogo i Brava, znajdują się zatoczki, w których można zakotwiczyć.

Potencjalnie dobre schronienie dla jachtów znajdziemy w:

• Brava – Furna – piękna lecz płytka zatoczka, jeden z krańców Afryki,
• Fogo – São Filipe – trudne kotwicowisko w pobliżu portu,
• Santiago – Praia – stolica kraju, miejsce niezbyt przyjazne i odradzane żeglarzom,
• Maio – Porto Inglês – kotwicowisko za masywnym falochronem portu.

Ten region to temat na osobny artykuł. Wszystkie zakątki, do których można dotrzeć jachtem lub małą łodzią na Cabo Verde, zostały świetnie przedstawione na stronie The Navigation Family: https://www.navily.com/region/cape-verde/4026

Obrazy:

• West side of Santo Antao, By Mar Tranquilidade – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=82488479
• Mapy Wysp Cabo Verde, CC BY-SA 3.0 Wikimedia Commons
• View towards Santa Maria, Sal, Cape Verde Islands, By IDS.photos from Tiverton, UK – View towards Santa Maria, Sal, Cape Verde Islands, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25738193
• By Ximonic (Simo Räsänen) – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38019084