Co jest zielonego na Wyspach Zielonego Przylądka?

Zielony Przylądek (fr. Cap-Vert, port. Cabo Verde) położony jest w Senegalu i powszechnie uważany za najbardziej na zachód wysunięty punkt kontynentalnej Afryki. W rzeczywistości jest nim przylądek Almadi, leżący zaledwie kilka kilometrów dalej. W każdym razie w tym rejonie kończy się ląd Afryki i zaczynają wody Atlantyku, skrywające nieliczne wsypy.

450 kilometrów od Przylądka Zielonego w Senegalu leży archipelag Wysp Zielonego Przylądka. W przeszłości był pokryty bujną roślinnością. Obecnie wiele obszarów, takich jak wyspy Sal i Boa Vista, jest raczej suchych i skalistych. Niemniej jednak niektóre wyspy, zwłaszcza Santo Antão i Fogo, zachowały swoje zielone krajobrazy, co sprawia, że nazwa Zielony Przylądek jest wciąż aktualna w kontekście części archipelagu.

Położenie wysp Zielonego Przylądka w pobliżu Afryki.

Gdzie ta zieleń? Pustynna wyspa Sal

Docierając na Cabo Verde lądujemy na lotnisku Amílcar Cabral, znanym również jako Sal International Airport. Jest to największe lotnisko w kraju, z pasem startowym o długości 3000 metrów, co pozwala na obsługę dużych samolotów. Lotnisko zostało zaprojektowane w latach 30. XX wieku i ma zdolność obsługi około 2600 pasażerów na godzinę.

Gdy wyruszymy z lotniska w stronę mariny Palmeira, naszym oczom natychmiast ukazuje się daleki od zielonego charakter wyspy. Sal ma klimat półpustynny, co oznacza, że roślinność jest bardzo ograniczona.

Licząca zaledwie 30 km długości i 12 km szerokości wyspa, oferuje piękne plaże z białym piaskiem oraz krystalicznie czystą wodę. To jedyna płaska wyspa na archipelagu słynąca ze swoich białych piasków. Częściowo nawiewane są z Sahary, a większości pochodzi z miejscowych skał wulkanicznych i rafy koralowej.

Deszcz pada tu średnio tylko pięć dni w roku, a słodka woda jest pozyskiwana głównie z odsalania wody morskiej. Naturalna roślinność jest skromna, a jedynymi zielonymi elementami są ogrody i uprawy prowadzone przez mieszkańców.

Więc gdzie ta zieleń?

Wprawa w głąb wyspy São Nicolau z przewodnikiem pozwala zobaczyć, co jest zielonego na Wyspach Zielonego Przylądka.

São Nicolau – już coś rośnie

Żeglując na zachód od Sal, po około 80 milach z mętnego powietrza wyłania się wyspa São Nicolau. Jej skaliste wulkaniczne brzegi wyglądają na całkowicie niezamieszkane. W istocie surowe skaliste tereny kontrastują z egzotyczną zielenią roztaczającą się wokół rezerwatu góry Monte Gordo w głębi wyspy.

Większość z 12 tysięcy mieszkańców żyje na wsi i trudni się rolnictwem.

W głębi wyspy położone jest miasteczko Ribeira Brava. Jego nazwa pochodzi od szeregu niebezpiecznych strumieni znajdujących się w rejonach pokrytych dolinami w górach na zachód i w centrum wyspy. Ribeira Brava jest wciśnięte między górami Monte Fora na północy a górami Caleijão na południu. Ulice i budynki miasta rozciągają się na setki metrów wzdłuż doliny, co nadaje mu charakterystyczny wygląd i sprawia, że ze wszystkich stron jest otoczone malowniczymi krajobrazami górskimi.

Zielona dolina Ribeira Brava to jeden z najbardziej zielonych regionów archipelagu. Dolina znajduje się u podnóża wzgórz, otaczają ją wspaniałe widoki górskie. Dolina Ribeira Brava oferuje wiele możliwości aktywnego spędzania czasu, w tym piesze wędrówki po okolicznych szlakach. Jednym z popularnych szlaków jest trasa Juncalinho – Ribeira Brava, która ma długość około 25 km.

Rezerwat przyrody wokół góry Monte Gordo, przecinają liczne szlaki trekkingowe. Ta wędrówka jest przeznaczona dla osób w dobrej kondycji fizycznej. Po drodze można zobaczyć różne krajobrazy i widoki, niektóre bardziej suche, inne bardziej zielone, a jeszcze inne bardziej skaliste. Ze szczytu Monte Gordo (1312 m n.p.m) zobaczymy najlepszy widok na wyspę. Długość szlaku to ok. 12 km, przewyższenia 700 m w górę i zejścia 900 m. Czas wędrówki na szlaku to ok.: 6 godz.

Majestatyczne Santo Antão

Wyspa sąsiadująca z São Vicente, na której znajduje się Marina Mindelo, to Santo Antão. Z Mindelo można dotrzeć na tę wyspę promem kursującym do Porto Novo, oddaloną o niecałe 10 mil morskich (Mm). Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Na Santo Antão dostępne są wypożyczalnie samochodów z napędem 4×4, które umożliwiają eksplorację górzystego terenu wyspy. Alternatywnie, można wynająć samochód z przewodnikiem, co pozwala na lepsze poznanie zakątków wyspy. Znana jest z malowniczych krajobrazów, wspaniałych szlaków trekkingowych oraz bujnej roślinności, co czyni ją popularnym celem dla miłośników natury i aktywnego wypoczynku.

Wyspa Santo Antão jest znana z urodzajnych dolin i korzystnych warunków klimatycznych, które sprzyjają uprawie różnorodnych roślin. Dzięki wilgotnym górskim dolinom, region ten stał się centrum intensywnej produkcji rolnej.

Punkt widokowy Mirador de Paul na szczycie krateru Cova to jeden z najbardziej spektakularnych punktów widokowych na świecie, właściwie niemożliwy do opisania. Fotografie również nie oddają tej majestatycznej przestrzeni. Widok jest nieziemski. Z tego miejsca można też zajrzeć do krateru wygasłego wulkanu, w którym… są pola uprawne i pasą się osiołki. W kraterze położona jest wioska, która rzekomo w 2010 roku liczyła 10 mieszkańców.

Doliny Ribeira Grande i Ribeira da Torre przez które prowadzą dwa spośród nielicznych na archipelagu strumieni słodkiej wody, obfitujące w różnorodną roślinność.

Położona w dolinie Ribeira da Torre wioska Marrador znana jest z charakterystycznej skalistej iglicy. Na samym końcu doliny jest niewielka osada Xoxo – popularny cel wyjazdów turystycznych.

Widok z drogi wokół krateru Cova na dolinę Ribeira Grande. W dole widoczna wioska Mirador de Paul.

Wyspy podwietrzne na południu

Archipelag Wysp Zielonego Przylądka dzieli się na dwie grupy: Wyspy Zawietrzne (Ilhas de Barlavento) po których żeglujemy i Wyspy Podwietrzne (Ilhas de Sotavento) położone na południu. Do tych drugich raczej nie dotrzemy w trakcie rejsu.

Do Wysp Podwietrznych należą:

• Maio – górzysta, skalista i bardzo sucha wyspa, na północnym krańcu jest równina pokrytą solą. Są tam również kwitnące lasy akacjowe, które tworzą największy ciągły region leśny całego archipelagu.
• Santiago – jest największą wyspą spośród Wysp Zielonego Przylądka, najważniejszym ośrodkiem rolniczym i miejscem zamieszkania dla połowy ludności kraju. Wilgotny klimat wnętrza wyspy i wschodniego wybrzeża umożliwia uprawę kukurydzy, trzciny cukrowej, bananów, mango oraz niewielkiej ilości kawy.
• Fogo – wyspa-wulkan, szczyt Pico do Fogo, wznoszą się na wysokość 2829 m nad poziom morza i jest najwyższym szczytem Cabo Verde. Ostatnie erupcje miały miejsce w 1995 i 2014 roku. Fogo ma żyzną ziemię i największe opady deszczu spośród Wysp Zielonego Przylądka. Głównymi produktami są kawa i wino.
• Brava – odległa i najmniejsza zamieszkana wyspą w archipelagu. Otoczona jest gęstymi chmurami pasatowymi, więc parowanie jest ograniczone i roślinność jest bardziej obfita. Jak powiedział kiedyś poeta Eugénio Tavares*, wizyta w Bravie pozwala zrozumieć, jak rozkwita życie między morzem a zielonymi dolinami.

Eugénio de Paula Tavares (1867-1930) – poeta z Wysp Zielonego Przylądka

Pisał po portugalsku, jak i w miejscowym języku kreolskim. Po śmierci został uhonorowany Orderem Drzewa Smoczego I klasy, odznaczeniem nadanym przez prezydenta Republiki Zielonego Przylądka.

A co to jest Smocze Drzewo?

Zobacz: Atrakcje na Wyspach Zielonego Przylądka

Obrazy:

Cape Verde in its region, TUBS, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons